ΘΕΛΩ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΓΙΑ ΤΟ Α ΤΟ ... ΚΑΛΟ! Να αναγνωρίσετε τα απαρέμφατα (ειδικό – τελικό) και να εντοπίσετε σε ποιες από τις παρακάτω φράσεις υπάρχει ταυτοπροσωπία και σε ποιες ετεροπροσωπία: α. Καλλικρατίδας ἔφη διαλλάξειν Ἀθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους. β. Οἱ ἀδύνατοι (=ανάπηροι) οὐ δύνανται ἱππεύειν. γ. Σωκράτης βούλεται ἀπελθεῖν. δ. Οὗτος ἔλεγε ταῦτα ψευδῆ εἶναι. ε. Βοιωτοὶ ἀπειλοῦσιν εἰσβαλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν. στ. Λύσανδρος ἐκέλευσεν αὐτοὺς εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι. ζ. Κῦρος ὑπέσχετο δώσειν πέντε μνᾶς. η. Σωκράτης πάντα ἡγεῖτο θεοὺς εἰδέναι. θ. Οἱ Αἰγινῆται λέγουσιν οὖκ εἶναι αὐτόνομοι. ι. Ἀναξαγόρας ἔφη τὸν ἥλιον λίθον εἶναι. ια. Ὤμοσαν (= ορκίστηκαν) μὴ προδώσειν ἀλλήλους. ιβ. Πρωταγόρας ἔλεγεν ἄνθρωπον πάντων χρημάτων (=πραγμάτων) μέτρον εἶναι. ιγ. Σωκράτης ἔλεγεν οὐκ εἶναι διδάσκαλος.  ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ... ΕΡΜΙΟΝΗ! είδη μετοχών ΜΕΤΟΧΕΣ Η Μετοχή, όπως και το απαρέμφατο, καθώς είναι ρηματικό επίθετο, έχει διττές ιδιότητες; Α. ρηματική φ...

μεταφρασμένο κείμενο- σχόλια ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΙΒΛΙΟ 2, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 11-16 Πότε και πώς έγινε η εκλογή των τριάντα τυράννων στην Αθήνα; Στο κείμενο δηλώνεται αρχικά ο τρόπος και ο χρόνος της εκλογής των τριάκοντα τυράννων και ορίζεται ο σκοπός αυτής που αποτελεί και την εξαγγελία τους. Ύστερα από την ταπεινωτική για τους Αθηναίους ειρήνη έγινε η εκλογή των τριάντα τυράννων (Αύγουστος ή Σεπτέμβριος του 404 π.Χ.) και μάλιστα με την ψήφο των Αθηναίων πολιτών. Έτσι εγκαθιδρύθηκε ολιγαρχικό πολίτευμα στην Αθήνα. Ο κύριος όρος της εκλογής των τυράννων ήταν η σύνταξη και η δημοσίευση νόμων σύμφωνα με τους οποίους θα διοικούσαν την πόλη. Διακήρυτταν, λοιπόν, ότι θα αποκαταστήσουν το πατροπαράδοτο πολίτευμα καταργώντας τις ακραίες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Όμως ο Λύσανδρος και οι πιο φανατικοί ολιγαρχικοί εννοούσαν την επαναφορά του ολιγαρχικού καθεστώτος που υπήρχε πριν από δύο αιώνες, πριν από τις μεταρρυθμίσεις του Δράκοντα, του Σόλωνα και το...

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ  Ορισμός Είναι η αντίληψη διαχωρισμού και διακρίσεων σε βάρος ατόμων/ομάδων/ε8νών με κριτήριο ορισμένα χαρακτηριστικά τους (φύλο, φυλή, εθνικότητα, κοινωνική τάξη, επάγγελμα κ.λπ.). Φαινόμενα/δείγματα ρατσισμού Φυλετικού 1. η αρνητική αντιμετώπιση • των μειονοτήτων • των μεταναστών 2. η αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού 3. οι εθνικιστικές αντιλήψεις 4. η άνιση αντιμετώπιση των εγχρώμων σε πολλές χώρες 5. ο αντισημιτισμός Κοινωνικού 1. η αντιμετώπιση των περιθωριακών και άλλων κοινωνικών ομάδων (ναρκομανών, αποφυλακισμένων, φορέων - ασθενών με AIDS κ.λπ.) 2.  ο θρησκευτικός και ιδεολογικός ρατσισμός 3. οι διακρίσεις αναφορικά με τη θεώρηση των επαγγελμάτων ως ανώτερων και υποδεέστερων κοινωνικά 4. η στάση απέναντι στα άτομα με ειδικές ανάγκες 5. οι ταξικές διακρίσεις 6. η υποτίμηση της γυναίκας, κυρίως στις υπανάπτυκτες χώρες Αίτια του ρατσισμού 1. Η λειτουργία των φορέων κοινωνικοποίησης (οικογένειας, παιδείας, κλπ) • αναπαράγει και διαιω...

Η λογοτεχνία και η Τέχνη γενικότερα ιδωμένες ως φάρμακα έστω και με παροδική διάρκεια για τον ποιητή Καβάφη. Γιατί ο χρόνος είναι αμείλικτος και τυραννά τον ποιητή με το άτεγκτο χέρι του.

 ο ρατσισμός δεν είναι παραμύθι, ούτε παραμυθία. Μην παραμυθιάζεστε!

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ  Έν ας θεσμός που μπορεί να λειτουργήσει θετικά στην αντιμετώπιση του ρατσισμού είναι η οικογένεια. Πράγματι η οικογένεια, μιας και αποτελεί πρωτογενή φορέα κοινωνικοποίησης του ατόμου, πρέπει να μην προωθεί ρατσιστικές πεποιθήσεις. Δηλαδή, να καλλιεργεί την προσωπικότητα του παιδιού με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην έχουν διαμορφώνουν  ρατσιστικές αντιλήψεις και  συμπεριφορές . Επίσης, οι γονείς θα πρέπει να λειτουργούν ως θετικά πρότυπα, να δείχνουν αγάπη προς τη διαφορετικότητα και να μην κάνουν διακρίσεις.     Η εκπαίδευση με την σειρά της θα πρέπει να συμβάλει στη καλλιέργεια της κριτικής σκέψης των νέων και να παρουσιάζει τα θετικά της διαφορετικότητας, καλλιεργώντας παράλληλα το σεβασμό προς αυτό, ώστε να εξαλείψει τη ρατσιστική συμπεριφορά των νέων. Ίσως θα ήταν καλό να επαναπροσδιοριστεί το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στον ανθρωπιστικό της προσανατολισμό, αφού στις μέρες μας και με...

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΡΟΣΩΜΟΙΩΣΗΣ ΠΑΤΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜ Ο:https://www.tovima.gr/files/1/2014/05/07/%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%95%CE%9B/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC16-23.pdf

ΞΕΝΟΦΩΝ 16-23 ερμηνευτικά σχόλια §16-23 Μετά την ήττα στους Αιγός ποταμούς και την επικείμενη παράδοση της Αθήνας, η κατάσταση δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται· από τη μια μεριά οι νικημένοι και απ' την άλλη οι νικητές, οι Σπαρτιάτες και οι σύμμαχοι τους. Μέσα στην Αθήνα υπάρχουν εκείνοι που αποκρούουν οποιονδήποτε συμβιβασμό, εκείνοι που δέχονται τον συμβιβασμό με διαφοροποιήσεις ως προς τους όρους αλλά και εκείνοι που χαίρονται για την ήττα (βλ. και §22). Στο στρατόπεδο των νικητών άλλοι θέλουν την πλήρη συντριβή της Αθήνας και άλλοι έχουν τους λόγους τους να είναι μετριοπαθέστεροι (§19-20). Αν συνυπολογισθούν και οι προσωπικές φιλοδοξίες ή τα συμφέροντα διαφόρων από τους πρωταγωνιστές, δημιουργείται ένα περίπλοκο «πολιτικό σκηνικό», το οποίο επιτρέπει να δούμε η (σχετικά) απλή αφήγηση του συγγραφέα. Η εξωτερική πολιτική, τουλάχιστον ως προς τους διαδικαστικούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς εκβιασμούς σε βάρος αυτών που βρίσκονται σε ασθενέστερη θέση, είχε δι...

16-19 ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Β.ΙΙ, 16-23 Ενώ τα πράγματα βρίσκονταν σ’ αυτό το σημείο, ο Θηραμένης είπε στη Συνέλευση ότι θελήσουν να τον στείλουν στο Λύσανδρο, θα επιστρέψει γνωρίζοντας, αν οι Λακεδαιμόνιοι επιμένουν στο ζήτημα της κατεδάφισης των τειχών, επειδή θέλουν να υποδουλώσουν την πόλη ή για να έχουν κάποια εγγύηση καλής πίστης. Όταν όμως τον έστειλαν, έμεινε κοντά στο Λύσανδρο καθυστερώντας για περισσότερο από τρεις μήνες, περιμένοντας πότε οι Αθηναίοι, εξαιτίας της παντελούς έλλειψης τροφίμων, θα αποδέχονταν οποιουσδήποτε όρους τους πρότεινε κάποιος. Αφού, λοιπόν, επέστρεψε τέσσερις μήνες μετά, ανέφερε στη Συνέλευση ότι τάχα τον κρατούσε αρχικά ο Λύσανδρος, και στη συνέχεια τον διέταξε να πάει στη Λακεδαίμονα, γιατί δεν ήταν ο ίδιος αρμόδιος να δώσει απαντήσεις στα ζητήματα για τα οποία τον ρωτούσε, αλλά οι έφοροι. Μετά από αυτά εκλέχτηκε για να σταλεί μαζί με άλλους εννέα ως πρεσβευτής στη Λακεδαίμονα με απόλυτη πληρεξουσιότητα.    Ο Λύσανδρος έστειλε στους εφό...

Έκφραση – Έκθεση Β΄ Λυκείου Ενημερωτικό υλικό :  ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ  Ορισμός Είναι η αντίληψη διαχωρισμού και διακρίσεων σε βάρος ατόμων/ομάδων/ε8νών με κριτήριο ορισμένα χαρακτηριστικά τους (φύλο, φυλή, εθνικότητα, κοινωνική τάξη, επάγγελμα κ.λπ.). Φαινόμενα/δείγματα ρατσισμού Φυλετικού 1. η αρνητική αντιμετώπιση • των μειονοτήτων • των μεταναστών 2. η αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού 3. οι εθνικιστικές αντιλήψεις 4. η άνιση αντιμετώπιση των εγχρώμων σε πολλές χώρες 5. ο αντισημιτισμός Κοινωνικού 1. η αντιμετώπιση των περιθωριακών και άλλων κοινωνικών ομάδων (ναρκομανών, αποφυλακισμένων, φορέων - ασθενών με AIDS κ.λπ.) 2. ο θρησκευτικός και ιδεολογικός ρατσισμός 3. οι διακρίσεις αναφορικά με τη θεώρηση των επαγγελμάτων ως ανώτερων και υποδεέστερων κοινωνικά 4. η στάση απέναντι στα άτομα με ειδικές ανάγκες 5. οι ταξικές διακρίσεις 6. η υποτίμηση της γυναίκας, κυρίως στις υπανάπτυκτες χώρες Αίτια του ρατσισμού 1. Η λειτουργία των φορέων κοινωνικοποίησης (οικογένειας, παιδεί...

Το μοτίβο στα λογοτεχνικά κείμενα Μοτίβο είναι ένας ευδιάκριτος και στερεότυπα επαναλαμβανόμενος θεματικός τύπος ή φραστικός τρόπος που επανέρχεται σταθερά και αναλλοίωτα σε ένα λογοτεχνικό έργο ή στο έργο ενός/μιας συγγραφέα ή σε ένα σύνολο λογοτεχνικών έργων. Συχνά, το θεματικό μοτίβο χαρακτηρίζει τη λαϊκή λογοτεχνική δημιουργία μιας ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής, π.χ. των Βαλκανίων (π.χ., η θυσία ενός ανθρώπου στα θεμέλια ενός κτίσματος). Τα φραστικά ή εκφραστικά λογοτεχνικά μοτίβα λέγονται επίσης τυπικοί στίχοι, κοινοί τόποι ή κοινοί τύποι. Το λογοτεχνικό μοτίβο αντλεί κατευθείαν από τη δεξαμενή των λογοτεχνικών αναπαραστάσεων και δεν πρέπει να συνδέεται με το «θέμα» ή τη «θεματική» (π.χ. η «ξενιτιά» είναι θεματική, ο «γυρισμός του ξενιτεμένου» είναι λογοτεχνικό μοτίβο). Το συγκείμενο σε ένα λογοτεχνικό έργο Είναι το πλαίσιο αναφοράς του λογοτεχνικού έργου, δηλαδή τα ιστορικά, κοινωνικά και βιογραφικά/ιδεολογικά δεδομένα των συνθηκών της παραγωγής του. Τα στο...

Ξενοφώντος «Ελληνικά» 2, 2, 16-19 Μετάφραση  <16> Tοιούτων δὲ ὄντων Θηραμένης εἶπεν ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι εἰ βούλονται αὐτὸν πέμψαι παρὰ Λύσανδρον, εἰδὼς ἥξει Λακεδαιμονίους πότερον ἐξανδραποδίσασθαι τὴν πόλιν βουλόμενοι ἀντέχουσι περὶ τῶν τειχῶν ἢ πίστεως ἕνεκα. Πεμφθεὶς δὲ διέτριβε παρὰ Λυσάνδρῳ τρεῖς μῆνας καὶ πλείω, ἐπιτηρῶν ὁπότε ᾿Αθηναῖοι ἔμελλον διὰ τὸ ἐπιλελοιπέναι τὸν σῖτον ἅπαντα ὅτι τις λέγοι ὁμολογήσειν.  <17> Ἐπεὶ δὲ ἧκε τετάρτῳ μηνί, ἀπήγγειλεν ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι αὐτὸν Λύσανδρος τέως μὲν κατέχοι, εἶτα κελεύοι εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι· οὐ γὰρ εἶναι κύριος ὧν ἐρωτῷτο ὑπ’ αὐτοῦ, ἀλλὰ τοὺς ἐφόρους. Μετὰ ταῦτα ᾑρέθη πρεσβευτὴς εἰς Λακεδαίμονα αὐτοκράτωρ δέκατος αὐτός.  <18> Λύσανδρος δὲ τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ’ ἄλλων Λακεδαιμονίων ᾿Αριστοτέλην, φυγάδα ᾿Αθηναῖον ὄντα, ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι εἰρήνης καὶ πολέμου. <19> Θηραμένης δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεις ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ, ἐρωτώμενοι δὲ ἐπὶ τίνι ...