Διαγωνισμός ολοκαυτωμα

 Παιδιά μου

Για τον διαγωνισμό οι ομάδες είναι έως τρία άτομα.

Διαγωνισμός, ποιηση

 Εδώ είναι κάποια ποιήματα για να εμπνευστειτε.. είναι δικά μου... Άρα χρησιμοποιείστε τα ελεύθερα 

Τα παπούτσια στην άκρη του κόσμου

Ένα βουνό από παπούτσια. Άδεια δέρματα, λυμένα κορδόνια που ψάχνουν ακόμα δάχτυλα. Εκείνο το κόκκινο, το μικρό, με τη γδαρμένη μύτη, ίσως έτρεχε σε μια αυλή με λεμονιές πριν το τρένο. Τώρα, σωπαίνει πίσω από το τζάμι.

Δεν έχει πια ονόματα εδώ, μονάχα νούμερα γραμμένα με κρύο μελάνι στο δέρμα, και μια μυρωδιά καπνού που κολλάει στα μαλλιά, ένας καπνός που κάποτε ήταν γέλιο, που κάποτε ήταν το «καληνύχτα» μιας μάνας.

Η σιωπή εδώ δεν είναι ησυχία. Είναι το ουρλιαχτό του ανέμου στα συρματοπλέγματα, είναι το χιόνι που σκεπάζει τις στάχτες και τις κάνει να μοιάζουν με λευκή λήθη. Όμως η στάχτη θυμάται. Θυμάται τη ζεστασιά του σώματος που της έκλεψαν.

---

2. Το τελευταίο κλικ της κλειδαριάς

Το τρένο δεν είχε παράθυρα, μόνο χαραμάδες που έκοβαν τον ουρανό σε λωρίδες. Μια ανάσα στριμωγμένη ανάμεσα σε ξένους ώμους, το σκοτάδι να μυρίζει φόβο και σκουριά.

Ένας άντρας κρατάει ακόμα το κλειδί του σπιτιού του στην τσέπη. Το σφίγγει μέχρι να πονέσει η παλάμη. Νομίζει πως η πόρτα του τον περιμένει πίσω, με το τραπέζι στρωμένο και το ρολόι να χτυπά στον τοίχο. Δεν ξέρει πως το κλειδί του τώρα ξεκλειδώνει μόνο το χάος.

Στην αποβάθρα, ένας φρουρός φωνάζει. Ένα παιδί αφήνει την κούκλα του να πέσει στις λάσπες. Το βλέμμα της κούκλας, γυάλινο και ακίνητο, κοιτάζει την Ιστορία να περνάει από πάνω της με βαριές μπότες.

Κι ύστερα, ο καπνός. Ένα γκρίζο σύννεφο που δεν φέρνει βροχή, παρά μόνο τη σκόνη από τα όνειρα που έγιναν γράμματα στον άνεμο.

---

Αστέρια Α λυκείου

 Φόνισσα του Παπαδιαμάντη
Νατουραλισμός – ρεαλισμός - ηθογραφία
Τα στοιχεία νατουραλισμού που εντοπίζουμε στο διήγημα είναι τα εξής:
α) Ο συγγραφέας καθώς παρουσιάζει την ηθική συμπεριφορά της ηρωίδας του καθιστά σαφές ότι όλα όσα κάνει είναι αποτέλεσμα αρχικά εξωτερικών δυνάμεων, όπως της κοινωνικής καταπίεσης που υφίσταται λόγω του φύλου της, της οικογένειάς της, των ανθρώπων που την περιέβαλλαν – μέχρι και ο σύζυγος ο άβουλος στον οποίο πρέπει να φέρεται και ως μητέρα και από τον οποίο δεν έχει στήριξη, αλλά και ο χαρακτήρας και η τύχη των παιδιών της – και  της κοινωνίας μέσα στην οποία διαβιοί, αλλά παράλληλα και της οικονομικής ανέχειας, αφού οι ίδιοι της οι γονείς την ξεχώρισαν από τα άλλα τους τα παιδιά και δεν της έδωσαν την προίκα που της αναλογούσε, με αποτέλεσμα να κάνουν τη ζωή της δύσκολη από τα νιάτα της ως τα γεράματά της) που περιορίζουν την ελευθερία της και επηρεάζουν καταλυτικά τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς της. Είναι όμως και αποτέλεσμα εσωτερικών παρορμήσεων (σκληρότητας, μοχθηρότητας, μίσους για το γυναικείο φύλο και τους ρόλους με τους οποίους το επιφορτίζει η συγκεκριμένη κοινωνία, ψυχική κούραση που με αυτό τον τρόπο εκδηλώνεται) που της αφαιρούν την λογική και την ηθική της και την οδηγούν στην ακραία συμπεριφορά της, η οποία σαφώς δεν μπορεί να αιτιολογηθεί μόνο από τις εξωτερικές συνθήκες, αφού πολλές γυναίκες της εποχής έζησαν σε παρόμοιες συνθήκες αλλά δεν έφτασαν βέβαια στη διάπραξη κατά συρροή δολοφονιών.
β) Το θέμα του διηγήματος που είναι ιδιαίτερα προκλητικό, ιδιαίτερα για τα δεδομένα της εποχής του Παπαδιαμάντη,  καθώς μια γυναίκα που  εμφανίζεται ως κατά συρροή δολοφόνος μικρών κοριτσιών, συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της της εγγονής αποτελεί ένα ολότελα ξεχωριστό  και πρωτότυπο θέμα για τη νεοελληνική λογοτεχνία.
γ) Η παρουσίαση από τον αφηγητή με λεπτομέρειες των εγκλημάτων της φόνισσας, καθώς και η αναλυτική αποτύπωση των συνθηκών που την οδήγησαν στις αποτρόπαιες πράξεις της.  Η πιο άσχημη πλευρά της ζωής αποτυπώνεται λοιπόν με την περιγραφή των φόνων, αλλά και με τις κοινωνικές αδικίες που υπέστη σε όλη της τη ζωή.
δ) Η ηρωίδα του διηγήματος είναι καταπιεσμένη από μια κοινωνία που αναγνωρίζει στις γυναίκες μια πολύ υποβαθμισμένη θέση, και η οποία, κρινόμενη από τις πράξεις της, μοιάζει ψυχικά ασθενής.  Παρουσιάζεται όμως ως θύμα αυτής της κοινωνίας αλλά και της οικογένειάς της (γονέων και παιδιών και εγγονιών). Δεν παρουσιάζεται όμως αθώα, αφού τα θύματά της τα δολοφονεί με μεθοδικότητα και μετά από σκέψη. Μια σκέψη όμως διαταραγμένη, αφού είναι σαφές ότι ο νους της είναι θολωμένος.
ε) Ο αφηγητής παρουσιάζει τις πιο αρνητικές και άσχημες καταστάσεις της ζωής, παρουσιάζοντας την πραγματικότητα γυμνή, χωρίς καμία προσπάθεια για ωραιοποίηση ή συγκάλυψη των αποκρουστικών πλευρών της, χωρίς πρόσθετα σχόλια ή συναισθηματισμούς.
Τα στοιχεία ρεαλισμού που βρίσκουμε στη Φόνισσα είναι:
α) η προσπάθεια του συγγραφέα να αποτυπώσει με αληθοφανή τρόπο τα γεγονότα που έχει επιλέξει, καθιστώντας την ιστορία του όσο το δυνατό πιο πιστευτή,
β) η καταγραφή των γεγονότων χωρίς τη δική του συναισθηματική εμπλοκή. Παρατηρούμε, δηλαδή, πως ο Παπαδιαμάντης παρουσιάζει τη δράση της Φόνισσας χωρίς να κρίνει ή να επικρίνει τις πράξεις. Μας παρουσιάζει τα γεγονότα όπως συνέβησαν, με αντικειμενικότητα, επιτρέποντας στα ίδια τα γεγονότα να επηρεάσουν τον αναγνώστη και να του δημιουργήσουν εντυπώσεις,
γ) στο κείμενο διαπιστώνουμε την κριτική στάση του συγγραφέα απέναντι στις κοινωνικές συνθήκες, όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί στα χρόνια του,
δ) η ηρωίδα της ιστορίας αποτελεί ένα χαρακτηριστικό τύπο της εποχής της, υπό την έννοια πως είναι μια γυναίκα βασανισμένη που έχει περάσει όλη της τη ζωή στη φτώχεια και έχει διαμορφωθεί ουσιαστικά μέσα στα πλαίσια της τότε κοινωνίας. 
Τα ηθογραφικά στοιχεία σχετίζονται με την καταγραφή του τρόπου ζωής των απλών ανθρώπων της υπαίθρου. Οι γυναίκες που ονομάζονται με βάση το όνομα του άντρα τους (αποκαλούν τη Χαδούλα, Φραγκογιαννού, γιατί τον άντρα της τον λένε Γιάννη Φράγκο), οι γυναίκες είναι υπεύθυνες για τη φροντίδα της οικογένειάς τους και λαμβάνουν προίκα όταν παντρεύονται. Τα σπίτια έχουν τζάκι για θέρμανση και για φωτισμό χρησιμοποιούν τα λυχνάρια. Οι άνθρωποι πιστεύουν στη μαγεία και στις κατάρες, είναι δεισιδαίμονες και βασίζονται στα βοτάνια για τη θεραπεία των ασθενειών, αλλά και για να ελέγξουν το φύλο του παιδιού (παλικαροβότανο) ή να αποτρέψουν τη γέννηση άλλων παιδιών (στερφοβότανο). Η συνήθεια των ανδρών να πίνουν περισσότερο στο τέλος της εβδομάδας, για να ξεκουραστούν από τα μεροκάματα της εβδομάδας. Γενικότερα κάθε πληροφορία που μας παρέχει ο συγγραφέας για τον τρόπο ζωής, τα έθιμα και τις αντιλήψεις της εποχής, αποτελούν τα ηθογραφικά στοιχεία του κειμένου.
Ένα ακόμη στοιχείο ηθογραφικό όμως είναι και το γεγονός ότι οι ήρωες είναι  απλοί.

Διαγωνισμός

 Θεατρικό δρώμενο 

Τίτλος: «Η Βαλίτσα»
Μονόπρακτο για το Ολοκαύτωμα

Πρόσωπα:

• Άννα, νέα γυναίκα

• Δαβίδ, αδελφός της

• Φρουρός, φωνή/σκιά

• Αφηγητής (προαιρετικός)

Χώρος: Σκοτεινή αποβάθρα τρένου. Στο κέντρο μια παλιά βαλίτσα. Ήχοι ατμομηχανής στο βάθος.

---

(Αμυδρό φως. Η Άννα κάθεται δίπλα στη βαλίτσα. Ο Δαβίδ στέκεται όρθιος, κοιτάζει το σκοτάδι.)

Άννα: (χαμηλόφωνα) Μας είπαν να πάρουμε μόνο ό,τι χωράει εδώ μέσα. Πώς χωράει μια ζωή σε μια βαλίτσα;

Δαβίδ: Δεν χωράει. Γι’ αυτό αφήνουμε πίσω ό,τι δεν αντέχουν να μας πάρουν. (παύση) Τι έβαλες;

Άννα: Μια φωτογραφία της μητέρας. Ένα βιβλίο που δεν πρόλαβα να τελειώσω. Και ψωμί… για να θυμάμαι τη μυρωδιά του σπιτιού.

Δαβίδ: Εγώ έβαλα το όνομά μας. (χτυπά ελαφρά το στήθος) Αν μας το πάρουν κι αυτό, τι μένει;

(Ακούγεται σφύριγμα τρένου. Σκιά Φρουρού περνά.)

Φρουρός (φωνή): Γρήγορα! Στη σειρά!

Άννα: (τρέμει) Δαβίδ… φοβάμαι.

Δαβίδ: Κι εγώ. Αλλά κοίτα με. Αν χαθούμε, να θυμάσαι: υπάρχουμε όσο μας θυμούνται.

Άννα: Κι αν δεν μας θυμηθεί κανείς;

Δαβίδ: Τότε θα μιλήσει αυτή η βαλίτσα. Θα πει πως κάποτε υπήρξαμε άνθρωποι.

(Η Άννα ανοίγει τη βαλίτσα. Το φως πέφτει μέσα.)

Άννα: Να αφήσουμε κάτι εδώ; Ένα σημάδι;

Δαβίδ: (βγάζει τη φωτογραφία) Αυτή. Όχι για να μας βρουν. Για να μη μας ξεχάσουν.

(Αφήνει τη φωτογραφία στο πάτωμα. Σφύριγμα δυνατό.)

Φρουρός (φωνή): Τώρα!

(Ο Δαβίδ πιάνει το χέρι της Άννας.)

Δαβίδ: Αν δεν γυρίσουμε… πες την ιστορία μας στον αέρα.

Άννα: Θα την πω σε όποιον ακούει.

(Σκοτάδι. Οι ήχοι του τρένου δυναμώνουν και σβήνουν.)

---

(Φως μόνο στη βαλίτσα και στη φωτογραφία.)

Αφηγητής: Δεν είναι αριθμοί. Είναι ονόματα. Δεν είναι σιωπή. Είναι μνήμη. Όσο ανοίγει μια βαλίτσα, όσο λέγεται μια ιστορία, το σκοτάδι δεν νικά.

(Σκοτάδι.)

Α λυκείου

 ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ

4 α. «Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι το κοινό, το οποίο αλλάζει από χώρα σε 

χώρα. Οι Γάλλοι είναι επίσημα ντυμένοι και παραμένουν σιωπηλοί σ’ όλη τη διάρκεια της 

παράστασης. Οι Ιάπωνες ακόμα πιο επίσημα ντυμένοι και πιο σιωπηλοί. Οι Αμερικανοί 

βιάζονται να πάνε σπίτια τους να δουν τηλεόραση. Οι Έλληνες έχουν μια συνεχή ανησυχία. 

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να λύσεις το γρίφο του έργου και το γρίφο του κοινού, χωρίς να 

παρασυρθείς από αυτό » …

Β. Η δημιουργικότητα είναι μια απύθμενη δεξαμενή λύσεων. Ακόμα και στο δρόμο να 

βγεις, μπορείς να μαζέψεις πεταμένα έπιπλα και να τα κάνεις θεατρικό σκηνικό. Δεν 

χρειάζονται χρήματα, αλλά φαντασία για μια καλή παράσταση » 

 Ο Μπομπ Γουίλσον στην Καθημερινή

Τρόπος ανάπτυξης : ------------------------------------------------------------------------------------------------

5. Περίοδος ονομάζεται ένα σύνολο από λέξεις που εκφράζει ένα πλήρες νόημα. Μια 

περίοδος μπορεί να περιέχει μία, δύο ή περισσότερες προτάσεις . Στον προφορικό λόγο το 

σύνολο αυτό βρίσκεται ανάμεσα σε παύσεις της φωνής , ενώ στο γραπτό λόγο ανάμεσα σε 

τελείες .

 Γραμματική Νέας Ελληνικής Γλώσσας, ΟΕΔΒ

Τρόπος ανάπτυξης : ------------------------------------------------------------------------------------------------

6. Θεωρώ, όπως έχω ξαναγράψει, τα ταξίδια μία από τις σημαντικότερες επενδύσεις στη 

ζωή ενός ανθρώπου .Ταξιδεύω σημαίνει βλέπω, μαθαίνω, απολαμβάνω, ξεκουράζομαι, 

διασκεδάζω . Όλα μαζί. Σημαίνει επίσης ότι βελτιώνομαι με τη γνώση που αποκτώ κατά την 

επαφή μου με άλλους πολιτισμούς. Σημαίνει, κυρίως, την αποκάλυψη - συνειδητοποίηση 

του ποιος είμαι, την τοποθέτησή μου στον τόπο, στο χώρο, στο χρόνο .

 Κ. Βίδος, Βημαgazino

Τρόπος ανάπτυξης : ------------------------------------------------------------------------------------------------

7 Η προπαγάνδα, για να το θέσω απλά, είναι ο έλεγχος των πεποιθήσεων των ανθρώπων. 

Δεν περιστρέφεται γύρω από την αλήθεια ή το ψέμα, αλλά γύρω από τη δημιουργία 

ιστοριών οι οποίες θα θεωρούνται αληθείς, καθώς δεν μπορεί να αποδειχθεί το αντίθετο. 

Από τη φύση της η προπαγάνδα δεν έχει αρνητική υπόσταση, εκτός αν θεωρηθούν οι 

θρησκείες αρνητικοί φορείς προπαγάνδας. Για τη διάδοσή της χρησιμοποιούνται τα όποια 

διαθέσιμα μέσα, ενώ εμπλουτίζονται και με πληροφορίες. Έτσι, περισσότερη πληροφόρηση 

ισούται με περισσότερη προπαγάνδα.

 Ε. Οζέ: «Η καλύτερη εποχή της προπαγάνδας», συνέντευξη στην Καθημερινή

Τρόπος ανάπτυξης : ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Επιμέλεια : Σερδάκη Ευαγγελία – www.synodoiporos.weebly.com Page 3

8. Κάποιες από τις δραματικότερες πτυχές της κρίσης του 2010-14 παρέμειναν αθέατες. 

Εκατοντάδες χρηματαποστολές ανεφοδίαζαν αδιάκοπα τις τράπεζες, για να μη μείνει 

κανένα ΑΤΜ χωρίς ευρώ και στο τελευταίο ελληνικό χωριό. Μυστικές πτήσεις μετέφεραν 

δισεκατομμύρια του Ευρωσυστήματος για να προληφθεί ο πανικός των καταθετών στις 

οξύτερες φάσεις, όπως την άνοιξη του 2010, τον Νοέμβριο του 2011 ή τον Μάιο-Ιούνιο του 

2012. Ολα περιγράφονται στο Χρονικό της Μεγάλης Κρίσης, που εκδόθηκε την περασμένη 

εβδομάδα από την Τράπεζα της Ελλάδος.

 Γ. Παγουλάτος, Οι αθέατες πτυχές της κρίσης - Καθημερινή, 15 /6/ 14

Τρόπος ανάπτυξης : ------------------------------------------------------------------------------------------------

9. Ηδη η Βραζιλία γέμει * ανισοτήτων και αντιθέσεων. Πολύ πλούσιοι από τη μία και πολύ 

φτωχοί από την άλλη, πολυτελέστατα ξενοδοχεία για τους ευκατάστατους τουρίστες, 

απέναντι από τη ωμή πραγματικότητα των παραγκουπόλεων, με την απόσταση των δύο 

κόσμων να την ορίζουν μόλις μερικά λεπτά. Στρατός περιφρούρησης αγώνων και τάξης, 

εναντίον διαδηλωτών στο εκτός ποδοσφαίρου αμφίρροπο ντέρμπι.

Μ. Τσιγκρής - Οι διχασμένοι Βραζιλιάνοι και ο... ρόλος της Εθνικής τους - Καθημερινή, 15 /6/ 14

*γέμει = είναι γεμάτη

Τρόπος ανάπτυξης : ------------------------------------------------------------------------------------------------

10 . Οι βάσεις του τρόπου σκέψης, αλλά και η στάση απέναντι στη γνώση διαμορφώνονται 

από πολύ μικρή ηλικία. Το παιδί, όταν έρχεται στο σχολείο, αν και δεν έχει ακόμα ένα 

ισχυρό μορφωτικό απόθεμα, έχει σίγουρα μια μορφωτική προδιάθεση, μια νοοτροπία 

απέναντι στο διάβασμα και τη μάθηση διαμορφωμένη μέσα στην οικογένεια. Μάλιστα 

στην εποχή μας, ισχύει και κάτι άλλο. Ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό των γονιών, σε σχέση 

με προηγούμενες εποχές, έχει ανεβασμένο επίπεδο σπουδών, είναι περισσότερο «πάνω 

από το παιδί του» κατά τη διαδικασία μάθησης.

Κ. Ιωαννίδης, Η πτώση του μορφωτικού επιπέδου και η υποκρισία της αστικής τάξης

www.alfavita.gr

Τρόπος ανάπτυξης : ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Επιμέλεια : Σερδάκη Ευαγγελία – www.synodoiporos.weebly.com Page 4

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Β . Γράψτε τώρα στο τετράδιο της ΝΕ Γλώσσας τη δική σας παράγραφο .

Ξεκινήστε με τη θεματική περίοδο : 

1. Η φετινή σχολική χρονιά δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς.

Ή :

2. Μπαίνοντας κανείς στο δωμάτιό μου δεν είναι δύσκολο να καταλάβει πόσο μεγάλη 

εξάρτηση έχω από τον υπολογιστή .

Ή : 

3. . Μου αρέσουν πολύ οι διακοπές σε μέρη που συνδυάζουν βουνό και θάλασσα .

Συνεχίστε τώρα με όποιο θέμα επιλέξατε και προχωρήστε στις λεπτομέρειες της 

παραγράφου . Χρησιμοποιήστε την αιτιολόγηση ή τα παραδείγματα, ή το συνδυασμό

Διαγωνισμός

 Κάποτε είχαμε πατρίδα και τη νομίζαμε μοναδική,

Μες στο χάρτη όποιος κοιτάξει κάπου θα τη βρει:
Δεν μπορούμε να πάμε εκεί τώρα, αγάπη, δεν μπορούμε να πάμε εκεί τώρα.

Στο κοιμητήρι του χωριού ο γερο-ίταμος φυτρώνει,
Κάθε που μπαίνει η άνοιξη ανθεί και ξανανιώνει:
Τα παλιά διαβατήρια όμως όχι, αγάπη, τα παλιά διαβατήρια όμως όχι.

Είπε ο πρόξενος χτυπώντας το τραπέζι νευρικός,
«Αν δεν έχεις διαβατήριο, είσαι τυπικά νεκρός»:
Αλλά εμείς είμαστε ακόμα ζωντανοί, αγάπη, εμείς είμαστε ακόμα ζωντανοί.

Διαγωνισμός

 

27 Ιανουαρίου – Διεθνής Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Ολοκαυτώματος

Μήνυμα Αντόνιο Γκουτέρες, ΓΓ ΟΗΕ: Σήμερα τιμούμε τη μνήμη των έξι εκατομμυρίων Εβραίων που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα – και τα πολλά άλλα θύματα – της άνευ προηγουμένου, υπολογισμένης σκληρότητας και φρίκης.

Αγαπητοί φίλοι,

Σήμερα τιμούμε τη μνήμη των έξι εκατομμυρίων Εβραίων που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα – και τα πολλά άλλα θύματα – της άνευ προηγουμένου, υπολογισμένης σκληρότητας και φρίκης.

 Η φετινή Ημέρα τιμάται εν μέσω της ανησυχητικής αύξησης του αντισημιτισμού.

 Από τη φονική επίθεση σε συναγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ως τη βεβήλωση των εβραϊκών νεκροταφείων στην Ευρώπη, αυτό το αιώνιο μίσος όχι μόνο εξακολουθεί να είναι ισχυρό , αλλά όλο και χειροτερεύει.

 Βλέπουμε τον πολλαπλασιασμό των νεοναζιστικών ομάδων και των προπαθειών  να ξαναγραφτεί η  ιστορία και να διαστρευλωθούν  τα γεγονότα του Ολοκαυτώματος

Βλέπουμε το φανατισμό να κινείται με ταχύτητα φωτός στο Internet.

Καθώς ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος απομακρύνεται  και ο αριθμός των επιζώντων του Ολοκαυτώματος λιγοστεύει, βαραίνει εμάς η ευθύνη να είμαστε πάντα σε επαγρύπνηση.

Και όπως ο πρώην αρχιραβίνος του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Jonathan Sacks, δήλωσε τόσο αξιοσημείωτα: «Το μίσος που αρχίζει με τους Εβραίους δεν τελειώνει ποτέ με τους Εβραίους».

Πράγματι, βλέπουμε την μισαλλοδοξία να εισέρχεται στην κυρίαρχη πολιτική, στοχεύοντας τις μειονότητες, τους μουσουλμάνους, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, και αξιοποιώντας τον θυμό και το άγχος ενός μεταβαλλόμενου κόσμου.

Τώρα περισσότερο από ποτέ, ας ενωθούμε στον αγώνα για τις Οικουμενικές Αξίες και ας οικοδομήσουμε έναν κόσμο Ισότητας για όλους.