ΑΡΧΑΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΗΡΑΜΕΝΗ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Μόλις είπε αυτά και τελείωσε την αγόρευση του, η βουλή φανερά τον επιδοκίμασε. Τότε ο Κριτίας, επειδή κατάλαβε, ότι, αν επιτρέψει στη βουλή να αποφασίσει για αυτόν με ψηφοφορία, θα ξεφύγει και επειδή θεώρησε αυτό ανυπόφορο, αφού πλησίασε και μίλησε λίγο μαζί με τους Τριάντα βγήκε έξω και διέταξε αυτούς που είχαν τα εγχειρίδια να σταθούν φανερά κοντά στα κάγκελα της βουλής.

Στις παραγράφους 50-56, η περιγραφή της παρωδίας της δίκης του Θηραμένη είναι χαρακτηριστική της κρίσης που περνούσε ο ελληνικός κόσμος στο τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα. Η κρίση δεν είναι μόνο πολιτική. Εδώ φαίνεται καθαρά πώς αμφισβητούνται και πόσο  ωμά παρουσιάζονται οι αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων για το νόμο και την ευσέβεια.

Ο Θηραμένης αντιδρούσε στις αδικίες και στα εγκλήματα των Τριάκοντα και δεν ήθελε να  συναινέσει σε αυτά. Οι Τριάκοντα τον διέβαλαν στους βουλευτές λέγοντας ότι έβλαπτε δήθεν το πολίτευμα. Ο Κριτίας λοιπόν κατηγόρησε το Θηραμένη για προδοσία ενώπιον της βουλής. Ο Θηραμένης απολογήθηκε και ανασκεύασε όλες τις κατηγορίες που διατύπωσε ο Κριτίας εναντίον του.

οὑ βιωτόν: αν απαλλασσόταν από την κατηγορία ο Θηραμένης και δεν καταδικαζόταν σε θάνατο, ο Κριτίας δε θα άξιζε να ζει, δε θα μπορούσε να ζει. Αυτό δείχνει το μεγάλο πάθος του Κριτία. Όσον αφορά το ρηματικό επίθετο βιωτός, η νεοελληνική χρησιμοποιεί το αντώνυμό του: του έκανε το βίο αβίωτο.

Οι Τριάκοντα είχαν επιβάλει φανερή ψηφοφορία στους βουλευτές για να τους επηρεάσουν. Ο Κριτίας χρησιμοποιεί και ένα ακόμα ισχυρό εκβιαστικό μέσο, την παρουσία των οπλισμένων με εγχειρίδια παρακρατικών. Αυτοί στάθηκαν κοντά στο κιγκλίδωμα και κρατούσαν μικρά ξίφη κατά τρόπο που να τα βλέπουν οι βουλευτές. Είναι προφανές ότι ο Κριτίας χρησιμοποιεί ωμή τρομοκρατία με τους νεαρούς μαχαιροφόρους που μπήκαν μέσα στο βουλευτήριο κρατώντας τα εγχειρίδια.

Δρύφακτα: είναι τα ξύλινα κιγκλιδώματα στη βουλή που χώριζαν τις θέσεις των βουλευτών από το χώρο των ακροατών.

Τόσο ο Κριτίας όσο και οι παρευρισκόμενοι με τα εγχειρίδια παρακρατικοί δε θα επιτρέψουν στους βουλευτές (δικαστές) να παρασυρθούν από την απολογία του Θηραμένη.  Με άλλα λόγια, ο Κριτίας υποστηρίζει αδιάντροπα ότι οι δικαστές έχουν παρασυρθεί από την απολογία του Θηραμένη και αυτός ως ηγέτης δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο.

Στις παραγράφους 50-56, η περιγραφή της παρωδίας της δίκης του Θηραμένη είναι χαρακτηριστική της κρίσης που περνούσε ο ελληνικός κόσμος στο τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα. Η κρίση δεν είναι μόνο πολιτική. Εδώ φαίνεται καθαρά πώς αμφισβητούνται και πόσο  ωμά παρουσιάζονται οι αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων για το νόμο και την ευσέβεια.

Ο Θηραμένης αντιδρούσε στις αδικίες και στα εγκλήματα των Τριάκοντα και δεν ήθελε να  συναινέσει σε αυτά. Οι Τριάκοντα τον διέβαλαν στους βουλευτές λέγοντας ότι έβλαπτε δήθεν το πολίτευμα. Ο Κριτίας λοιπόν κατηγόρησε το Θηραμένη για προδοσία ενώπιον της βουλής. Ο Θηραμένης απολογήθηκε και ανασκεύασε όλες τις κατηγορίες που διατύπωσε ο Κριτίας εναντίον του.

οὑ βιωτόν: αν απαλλασσόταν από την κατηγορία ο Θηραμένης και δεν καταδικαζόταν σε θάνατο, ο Κριτίας δε θα άξιζε να ζει, δε θα μπορούσε να ζει. Αυτό δείχνει το μεγάλο πάθος του Κριτία. Όσον αφορά το ρηματικό επίθετο βιωτός, η νεοελληνική χρησιμοποιεί το αντώνυμό του: του έκανε το βίο αβίωτο.

Οι Τριάκοντα είχαν επιβάλει φανερή ψηφοφορία στους βουλευτές για να τους επηρεάσουν. Ο Κριτίας χρησιμοποιεί και ένα ακόμα ισχυρό εκβιαστικό μέσο, την παρουσία των οπλισμένων με εγχειρίδια παρακρατικών. Αυτοί στάθηκαν κοντά στο κιγκλίδωμα και κρατούσαν μικρά ξίφη κατά τρόπο που να τα βλέπουν οι βουλευτές. Είναι προφανές ότι ο Κριτίας χρησιμοποιεί ωμή τρομοκρατία με τους νεαρούς μαχαιροφόρους που μπήκαν μέσα στο βουλευτήριο κρατώντας τα εγχειρίδια.

Δρύφακτα: είναι τα ξύλινα κιγκλιδώματα στη βουλή που χώριζαν τις θέσεις των βουλευτών από το χώρο των ακροατών.

Τόσο ο Κριτίας όσο και οι παρευρισκόμενοι με τα εγχειρίδια παρακρατικοί δε θα επιτρέψουν στους βουλευτές (δικαστές) να παρασυρθούν από την απολογία του Θηραμένη.  Με άλλα λόγια, ο Κριτίας υποστηρίζει αδιάντροπα ότι οι δικαστές έχουν παρασυρθεί από την απολογία του Θηραμένη και αυτός ως ηγέτης δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο.