«ΑΝΤΙΓΟΝΗ» ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ (στ. 1-99)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Πολυαγαπημένη μου αδερφή Ισμήνη, άραγε ξέρεις αν υπάρχει κάποια από τις συμφορές που
μας κληροδότησε ο Οιδίποδας, την οποία να μην εκτελεί ο ∆ίας, ενώ εμείς οι δυο είμαστε ακόμα στη ζωή;
Γιατί δεν υπάρχει τίποτα ούτε οδυνηρό ούτε ολέθριο ούτε αισχρό ούτε επονείδιστο,που να μην έχω δει εγώ
να ανήκει στα δικά σου και στα δικά μου βάσανα. Και τώρα, τι είναι πάλι αυτή η διαταγή που λένε ότι
διακήρυξε ο στρατηγός (ο Κρέοντας) πριν από λίγο σε όλους τους πολίτες; Ξέρεις τίποτα κι έχεις ακουστά;
Ή σου διαφεύγει ότι συμφορές που ταιριάζουν στους εχθρούς έρχονται πάνω στους αγαπημένους μας;
ΙΣΜΗΝΗ: Σε μένα τουλάχιστον, Αντιγόνη, δεν έχει φτάσει καμιά είδηση για τους αγαπημένους μας ούτε
ευχάριστη ούτε δυσάρεστη, αφότου εμείς οι δυο στερηθήκαμε τα δυο μας αδέρφια, που σκοτώθηκαν την
ίδια μέρα με αμοιβαίο φόνο· κι από τότε που τράπηκε σε φυγή ο Αργείτικος στρατός τη νύχτα αυτή, δεν
ξέρω πλέον ούτε ότι είμαι πιο ευτυχισμένη ούτε πιο δυστυχισμένη.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Ήμουνα σίγουρη· και γι’αυτό ζήτησα να σε φέρω έξω απ’ τις αυλόπορτες (του ανακτόρου), για
να τ’ ακούσεις μόνη σου.
ΙΣΜΗΝΗ: Τι είναι λοιπόν; Γιατί δείχνεις ότι κάποια είδηση βασανίζει το νου σου.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Γιατί, δεν έχει κρίνει ο Κρέων από τους δυο αδερφούς μας τον έναν άξιο ταφής, ενώ τον άλλο
ανάξιο; Τον Ετεοκλή, δηλαδή, όπως λένε, αφού του φέρθηκε με δίκαιαη κρίση και σύμφωνα με το νόμο,
διέταξε να τον θάψουν, ώστε να είναι τιμημένος μες στους νεκρούς στον κάτω κόσμο, αλλά το νεκρό του
Πολυνείκη, που σκοτώθηκε με άθλιο τρόπο, λένε ότι έχει διακηρυχθεί στους πολίτες να μην τον θάψει
κανείς ούτε να τον θρηνήσει, αλλά να τον αφήσουν άκλαυτο, άταφο, ευχάριστο εύρημα για τα όρνια, που
λαίμαργα ψάχνουν για την τροφή τους. § Τέτοια λένε ότι έχει κηρύξει δημόσια ο «καλός» ο Κρέοντας για
σένα και για μένα- ναι, λέω και για μένα- κι ότι έρχεται εδώ για να διακηρύξει δημόσια όλα αυτά σε όσους
δεν τα ξέρουν κι ότι δεν το θεωρεί κάτι ασήμαντο, αλλά όποιος κάνει κάτι από αυτά, τον περιμένει
θάνατος με δημόσιο λιθοβολισμό στην πόλη. Ξέρεις τώρα, και γρήγορα θα δείξεις αν είσαι μικρόψυχη,
μολονότι έχεις ευγενική καταγωγή.
ΙΣΜΗΝΗ: Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, δύστυχη αδερφή μου, τι όφελος θα μπορούσα να φέρω εγώ είτε
χαλαρώνοντας ή σφίγγοντας τον κόμπο;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Σκέψου αν θα με βοηθήσεις κι αν θα συνεργαστείς μαζί μου.
ΙΣΜΗΝΗ: Σε ποια επικίνδυνη πράξη; Πού πάει ο νους σου;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Αν θα σηκώσεις το νεκρό μ’ αυτό το χέρι.
ΙΣΜΗΝΗ: Αλήθεια σκέφτεσαι να τον θάψεις, αν και αυτό είναι ρητά απαγορευμένο σε όλη την πόλη;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Το δικό μου βέβαια και το δικό σου αδερφό, αν εσύ δε θέλεις· δε θα κατηγορηθώ ότι τον
πρόδωσα.
ΙΣΜΗΝΗ: Παράτολμη εσύ, παρόλο που ο Κρέοντας έχει προστάξει τα αντίθετα;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα αυτός να με εμποδίσει να θάψω τους δικούς μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου