Αρχαια α λυκειου

 Κεφάλαιο 79

Οι Κερκυραίοι, μετά την ήττα τους στη ναυμαχία με τους Πελοποννησίους και την αποχώρηση του Αθηναϊκού στόλου, φοβούνται δύο πράγματα:

• μήπως οι νικητές Πελοποννήσιοι προσπαθήσουν να πάρουν  από το νησί Βίδο τους τετρακόσιους εκτοπισμένους ολιγαρχικούς.
• Μήπως δημιουργήσουν κάποια πολιτική αναταραχή.

Οι φόβοι των Κερκυραίων ήταν δικαιολογημένοι, αφού οι Πελοποννήσιοι, ως νικητές ήταν σε θέση ισχύος  και επιπλέον μετά την αποχώρηση του αθηναϊκού στόλου, δεν είχαν πια τη στήριξη της Αθήνας.

Έτσι οι Κερκυραίοι αντιμετωπίζουν την κατάσταση που δημιουργήθηκε με δύο τρόπους:

• μεταφέρουν τους εκτοπισμένους ολιγαρχικούς στο Ηραίο και 
• φρουρούν την πόλη τους.

Η ατολμία των Πελοποννησίων και η αναποφασιστικότητα του Αλκίδα

Εντύπωση προκαλεί η αναποφασιστικότητα του Αλκίδα, ο οποίος διστάζει να επιχειρήσει απόβαση στην πόλη, αν και οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές για τους Πελοποννησίους και παρά το γεγονός οτι ο Βρασίδας ήταν υπέρ της απόβασης στην πόλη. Ο Αλκίδας προτίμησε να οδηγήσει τον στόλο του στο νότιο ακρωτήριο του νησιού και να λεηλατήσει τους αγρούς. Η στάση του αυτή μπορεί ν'αποδοθεί στους εξής  παράγοντες:

• η απειλή να φτάσουν στρατιωτικές ενισχύσεις από την  Αθήνα, κάτι που θα ενίσχυε το "πεσμένο" ηθικό των Κερκυραίων.
• ο φόβος του ν'αντιμετωπίσει το σύνολο της ναυτικής δύναμης των Κερκυραίων(110 πλοία).

Η στάση του Αλκίδα μπορεί να δείχνει ατολμία και αναβλητικότητα αλλά από την άλλη μαρτυρά σύνεση,  προνοητικότητα και καλή εκτίμηση της κατάστασης και όλων των ενδεχόμενων κινδύνων και συνεπειών. Ο στόχος του ήταν να ελέγχει τους θαλάσσιους δρόμους και να αποκλείσει τηνν  πόλη της Κέρκυρας για να την αναγκάσει να υποκύψει.