ΕΚΘΕΣΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

 

ΚΕΙΜΕΝΟ 1

Ξέρω τι έκανες χθες το βράδυ και με ποιους

Ξέρω πού μένει η γάτα σου… Σατανικό το τελευταίο πρότζεκτ του Αμερικανού προγραμματιστή και καθηγητή του Florida State University, Οwen Mundy. Πήρε ως δείγμα ένα εκατομμύριο φωτογραφίες γατιών που βρίσκονται ανεβασμένες σε σάιτ όπως το Instagram, το Flickr και το Twitpic (από τα 15 εκατομμύρια που αυτή τη στιγμή υπάρχουν online με hashtag[1] «cat») και δημιούργησε έναν παγκόσμιο χάρτη με βάση τις συντεταγμένες που βρίσκονταν ενσωματωμένες στα μεταδεδομένα[2] τους, πληροφορίες που οι χρήστες τους «διέρρευσαν» χωρίς να το γνωρίζουν. Όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε (refinery29.com), ο Mundy… χάλασε το Ίντερνετ. «Οι άλλοτε αθώες φωτογραφίες μουτρωμένων, γλυκών, χοντρών γατιών που κατακλύζουν τα σάιτ έχουν μετατραπεί σε αξιαγάπητα σύμβολα της παντελούς έλλειψης ιδιωτικότητας που απολαμβάνουμε online». Και, όχι, αυτά δεν συμβαίνουν μόνο «έξω»: στον χάρτη μπορεί να βρει κάποιος 6.584 γάτες με «ελληνικές» διευθύνσεις.

Το θέμα της διασφάλισης της ιδιωτικότητας στην εποχή του Ίντερνετ –που αναδεικνύει το πρότζεκτ του προγραμματιστή– αποτελεί ένα τεράστιο κουβάρι που συνεχώς περιπλέκεται, δεδομένης της τάσης των χρηστών να μοιράζονται λεπτομέρειες για κάθε τους δραστηριότητα. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επεξεργασία των μεταδεδομένων για να γνωρίζουν φίλοι, γνωστοί, αλλά και άγνωστοί μας πού τρώμε, πού γυμναζόμαστε, πού διασκεδάζουμε –και με ποιους– αφού μόνοι μας ποστάρουμε την πληροφορία με χρήση των πάμπολλων σχετικών εφαρμογών. Μια βόλτα στο Ιnstagram, όπου κατά κανόνα τα προφίλ είναι «ξεκλείδωτα», είναι αποκαλυπτική και για τη διάθεσή μας να φανερώνουμε πολύ περισσότερα από τις συντεταγμένες μας.

Στο πλαίσιο αυτό, ήταν μάλλον κωμική η σπουδή μας να αναπαράγουμε μαζικά στα στάτους μας στο Facebook κείμενο που δήθεν απαγόρευε στον Μαρκ Ζάκεμπεργκ να μοιραστεί τα προσωπικά μας δεδομένα. Το γεγονός ότι επρόκειτο για οφθαλμοφανή απάτη (hoax) απλώς αποκάλυψε τα κενά μεγάλης μερίδας των χρηστών στο θέμα της προστασίας των προσωπικών στοιχείων που μοιράζονται. Οι νεότεροι, πάντως, μοιάζει να κρατούν πιο σφιχτά τα ηνία της online ζωής τους. Σε έρευνα για το «Facebook και την Ιδιωτικότητα» που πραγματοποίησε πρόσφατα η SMG, ομάδα ερευνητών του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό τον καθηγητή κ. Στέλιο Παπαθανασόπουλο, σε δείγμα 291 φοιτητών 18-26 ετών από όλες τις πανεπιστημιακές σχολές της Αττικής, προέκυψε ότι οι νέοι ενδιαφέρονται για τον έλεγχο των προσωπικών τους δεδομένων και καταβάλλουν προσπάθειες για να τα προστατεύσουν. Μεταξύ άλλων βρέθηκε ότι μόνο το 22% των χρηστών απαντάει θετικά σε αιτήματα φιλίας από «αγνώστους», από τους οποίους το 40,9% μόνο όταν έχουν κοινούς φίλους. Στην πλειοψηφία τους, οι χρήστες διατηρούν ημι-δημόσιους λογαριασμούς, με το 41% να έχει ρυθμίσει το προφίλ του να είναι ορατό από «φίλους φίλων». Το 39% έχει επιλέξει να είναι ορατό μόνο σε συγκεκριμένους «φίλους».

Οι περισσότεροι φαίνεται να αξιοποιούν τις δυνατότητες που τους προσφέρει το μέσο για την προστασία των προσωπικών τους δεδομένων, με δημοφιλέστερες την αφαίρεση κάποιας επισήμανσης (untag) που έχει γίνει στο προφίλ τους (92,1%), την προσαρμογή των ρυθμίσεων απορρήτου (91,4%) και την απόκρυψη ή διαγραφή αναρτήσεων από τον τοίχο τους (88,7%). Πάντως, 30,9% των χρηστών δηλώνουν ότι δεν διαβάζουν την πολιτική ιδιωτικότητας των ιστοσελίδων που επισκέπτονται και 21,3% ότι συνήθως αδιαφορούν. Γνωρίζουν, ωστόσο, ότι με την εγγραφή στο Facebook δημοσιοποιούν φωτογραφίες τους, τη λίστα των φίλων τους, πληροφορίες για τα πράγματα που κάνουν και τα μέρη που επισκέπτονται, το επάγγελμά τους κ.ο.κ. «Οι χρήστες, παρά τις ανησυχίες που εκδηλώνουν ή τις επιφυλάξεις που έχουν σχετικά με τον τρόπο που το Facebook διαχειρίζεται τα προσωπικά τους δεδομένα, θεωρούν ότι διατηρούν κατ’ αρχήν τον έλεγχο αυτών μέσα από την αξιοποίηση των ρυθμίσεων απορρήτου, αλλά και ελέγχοντας το περιεχόμενο που δημοσιεύουν», σχολιάζουν οι ερευνητές. «Παρόλο που οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι δημοσιεύουν προσωπικά τους δεδομένα, αυτό δεν φαίνεται να τους δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια».

Γιάνναρου, Λ. (02.12.2014). «Ξέρω τι έκανες χθες το βράδυ και με ποιους». Η Καθημερινή.

Ανακτήθηκε από http://www.kathimerini.gr/794143/article/epikairothta/ellada/3erw-tiekanes-x8es-to-vrady-kai-me-poioy στις 10/04/2019.

ΚΕΙΜΕΝΟ 2

 

 

δηκτικά και δεικτικά = ειρωνικά και ολοφά

νερα οι ..

Οχληση = ενόχληση στους χρήστες = προβληματίσει επικίνδυνη κρούσει τον κώδ ωνα, αφυπ νίσει , εξορία , κοινωνικότητας απωλεσμε΄νη ιδιωτική οδός ……

 

 

 

 

ΚΕΙΜΕΝΟ 3

Εισαγωγικό κείμενο

Ο Τζωρτζ Όργουελ (1903-1950) έγραψε το μυθιστόρημα αυτό στη δεκαετία του 1940 απογοητευμένος τόσο από την εξέλιξη της αστικής δημοκρατίας, όσο και από τα φαινόμενα ολοκληρωτισμού του σταλινικού καθεστώτος στη Σοβιετική Ένωση, στην επανάσταση της οποίας είχε πιστέψει. Πρόκειται για ένα έργο πολιτικής και επιστημονικής φαντασίας που περιγράφει με ζοφερά χρώματα τις προοπτικές για την ελευθερία του ανθρώπου

Ήταν μια λαμπρή κρύα μέρα του Απρίλη, και τα ρολόγια έδειχναν μία η ώρα το μεσημέρι. Ο Ουίνστον Σμιθ, με το πηγούνι χωμένο στο στήθος του προσπαθώντας ν’ αποφύγει τον απαίσιο άνεμο, γλίστρησε μέσ’ από τις γυάλινες πόρτες του Μεγάρου της Νίκης, κουβαλώντας μαζί του κι ένα στρόβιλο σκόνης ανακατεμένης με άμμο.

Ο διάδρομος ανάδινε μια ανάμικτη μυρωδιά από βρασμένο λάχανο και παλιά κουρελιασμένα χαλιά. Στην άκρη του διαδρόμου ήταν καρφωμένη στον τοίχο μια πελώρια χρωματιστή αφίσα. Έδειχνε ένα γιγάντιο πρόσωπο πλάτους περισσότερο από ένα μέτρο: ήταν το πρόσωπο ενός ανθρώπου γύρω στα σαράντα πέντε, μ’ ένα παχύ μαύρο μουστάκι και τραχιά όμορφα χαρακτηριστικά. […] Σε κάθε πάτωμα απέναντι από το ασανσέρ, υπήρχε η ίδια αφίσα με το γιγάντιο πρόσωπο που σε παρατηρούσε από τον τοίχο. Ήταν μια απ’ αυτές τις φωτογραφίες που είναι έτσι φτιαγμένες ώστε τα μάτια να δίνουν την εντύπωση πως σε παρακολουθούν όπου κι αν βρίσκεσαι. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ, έγραφε η λεζάντα από κάτω.

Μέσα στο διαμέρισμα, μια γλυκιά φωνή διάβαζε δυνατά ένα κατάλογο στοιχείων που αφορούσαν την παραγωγή χυτοσιδήρου. Η φωνή ερχόταν από μια μακρόστενη μετάλλινη πλάκα σαν θαμπό καθρέφτη που αποτελούσε μέρος της επιφάνειας του δεξιού τοίχου. Ο Ουίνστον γύρισε ένα διακόπτη και η φωνή εξασθένησε κάπως, αν και οι λέξεις διακρίνονταν ακόμα. Η συσκευή αυτή (τηλεοθόνη την έλεγαν) μπορούσε μεν να σκοτεινιάσει, αλλά δεν υπήρχε τρόπος να την κλείσει κανείς εντελώς. Προχώρησε προς το παράθυρο. […]

Το πρόσωπο με το μεγάλο μουστάκι δέσποζε σε κάθε καίριο σημείο των δρόμων. Υπήρχε μια τέτοια αφίσα στην πρόσοψη του απέναντι σπιτιού. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ, έγραφε η λεζάντα, ενώ τα σκοτεινά μάτια κοίταζαν βαθιά, διαπεραστικά μέσα στα μάτια του Ουίνστον. Κάτω, στο δρόμο μια άλλη αφίσα, ξεσχισμένη στη μια γωνιά παράδερνε σπασμωδικά στον άνεμο, σκεπάζοντας και ξεσκεπάζοντας διαδοχικά τη μοναδική λέξη ΑΓΓΣΟΣ (Αρχικά του Αγγλικός Σοσιαλισμός). Σε μακρινή απόσταση ένα ελικόπτερο έκανε βουτιές ανάμεσα στις στέγες, αιωρείτο στον αέρα σαν μύγα, κι ορμούσε ξανά προς τα εμπρός με μια καμπυλωτή κίνηση. Ήταν η Αστυνομική περίπολος που κατασκόπευε μέσα στα παράθυρα του κόσμου. Οπωσδήποτε, οι περιπολίες δεν είχαν σημασία. Μόνο η Αστυνομία της Σκέψης είχε σημασία.

Πίσω από την πλάτη του Ουίνστον, η φωνή από την τηλεοθόνη φλυαρούσε ακόμα για το σίδερο, και για την υπερκάλυψη του Ενάτου Τρίχρονου Σχεδίου. Η τηλεοθόνη ήταν ταυτόχρονα πομπός και δέκτης. Μπορούσε να συλλάβει κάθε θόρυβο που προερχόταν από τον Ουίνστον, και που ήταν πάνω από το επίπεδο ψιθύρου. Επί πλέον, όσο βρισκόταν μέσα στο οπτικό πεδίο της μετάλλινης πλάκας, οι κινήσεις του μπορούσαν να παρακολουθούνται όπως και ν’ ακούγονται. Βεβαίως, δεν υπήρχε τρόπος να ξέρει κανείς ποια ακριβώς στιγμή παρακολουθούσαν. Το πόσο συχνά ή με ποιο σύστημα συνδεόταν η Αστυνομία της Σκέψης με την κάθε συσκευή, μόνο να το μαντέψει μπορούσε κανείς. Θα μπορούσε ακόμα να διανοηθεί κανείς ότι παρακολουθούσαν τους πάντες συνεχώς. Οπωσδήποτε πάντως μπορούσαν να συνδεθούν με τη συσκευή σου όποτε ήθελαν. Έπρεπε να ζεις –συνήθισες να ζεις (αυτή η συνήθεια είχε καταλήξει να γίνει ένστικτο) με την προϋπόθεση ότι κάθε ήχος που έβγαζες ακουγόταν, και ότι κάθε σου κίνηση παρακολουθείτο, εκτός αν ήταν σκοτάδι.

Ο Ουίνστον εξακολουθούσε να έχει την πλάτη του γυρισμένη στην τηλεοθόνη. Ήταν πιο ασφαλές· παρ’ όλο, που, όπως ήξερε πολύ καλά, ακόμα και μια πλάτη μπορεί να είναι αποκαλυπτική. Ένα χιλιόμετρο μακριά το Υπουργείο Αλήθειας, όπου εργαζόταν, υψωνόταν τεράστιο και άσπρο πάνω από το γυμνό τοπίο. […]

Το Υπουργείο Αλήθειας –ΥΠΑΛ, στη Νέα Ομιλία2– είχε χτυπητή διαφορά από κάθε τι που το περιστοίχιζε. Ήταν μια πελώρια πυραμιδοειδής οικοδομή από άσπρο αστραφτερό μπετόν, που από πάτωμα σε πάτωμα υψωνόταν τριακόσια μέτρα στον αέρα. Από τη θέση που στεκόταν ο Ουίνστον, μόλις μπορούσε να διαβάσει στην άσπρη πρόσοψη του κτιρίου τα κομψά γράμματα που σχημάτιζαν τα τρία συνθήματα του Κόμματος:

 Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ

Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Τζωρτζ Όργουελ, «1984», Μετάφραση: Ν. Μπάρτη, από το βιβλίο «Θεματικοί Κύκλοι», σελ. 363-364.

ΘΕΜΑ Α

Να αναφέρετε συνοπτικά ποιες συμπεριφορές, σύμφωνα με τον συντάκτη του  1ου κείμενου, αποδεικνύουν ότι  παραβιάζεται η ιδιωτικότητα στο διαδίκτυο (60-70 λέξεις)  μονάδες 15

ΘΕΜΑ Β1

Να επιβεβαιώσετε ή να διαψεύσετε τους ακόλουθους ισχυρισμούς που αναφέρονται στα Κείμενα 1 και 2 γράφοντας για κάθε πρόταση, τη λέξη Σωστό, αν η πρόταση είναι σωστή, ή τη λέξη Λάθος, αν η πρόταση είναι λανθασμένη. Να δικαιολογήσετε την απάντησης γράφοντας 2-3 σειρές σε κάθε περίπτωση.

 Ι. Το ζήτημα της έλλειψης ιδιωτικότητας δεν αφορά την ελληνική πραγματικότητα (κειμ. 1)

ΙΙ. Μέσα από την επεξεργασία των μεταδεδομένων μπορεί ο οποιοσδήποτε να γνωρίζει λεπτομέρειες για τις συνήθειές μας. (κειμ.1)

ΙΙΙ. Οι νέοι στην Ελλάδα, σύμφωνα με την έρευνα, προσπαθούν να προστατεύσουν τα προσωπικά τους δεδομένα. (κειμ.1)

 IV. Ο σκιτσογράφος χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο έντομο στην πρώτη εικόνα για να δηλώσει πόσο δύσκολο είναι να εισβάλει κανείς στον προσωπικό σου χώρο. (κειμ. 2)

V. Στη δεύτερη εικόνα παρουσιάζεται η δυνατότητα παρακολούθησης της ζωής των χρηστών από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης  

(κειμ.2)                                                                                                                                μονάδες 10

Θέμα Β2α

  Ποιος τρόπος πειθούς κυριαρχεί  στο πρώτο κείμενο; Να απαντήσετε με αναφορές στο κείμενο. Πώς εξυπηρετεί την πρόθεση του συντάκτη του;  (μονάδες 7)

Θέμα Β2β

Να εξηγήσετε τη χρήση εισαγωγικών στις υπογραμμισμένες φράσεις του 1ου κειμένου. Επίσης, να δικαιολογήσετε τη χρήση της παρένθεσης στην πρώτη παράγραφο και της διπλής παύλας στη δεύτερη. (μονάδες 8)

Θέμα Β3.

Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει ο δημιουργός των εικόνων;  Αποδώστε το  με  λέξεις εντοπίζοντας την αναλογία που κρύβεται σε κάθε σκίτσο.  (μονάδες 15)

Θέμα Γ. Κείμενο 3.

Στο απόσπασμα περιγράφεται μια κοινωνία όπου όλοι ζουν υπό καθεστώς παρακολούθησης. Αξιοποιώντας το εισαγωγικό σημείωμα και κειμενικούς δείκτες να επιβεβαιώσετε την άποψη αυτή. Πιστεύετε ότι το θέμα του είναι επίκαιρο;  (150 λέξεις) (μονάδες 15)

Θέμα Δ

 Αξιοποιώντας τα κείμενα αναφοράς (1ο και 2ο) αναλαμβάνετε να συντάξετε ένα άρθρο για τη διαδικτυακή εφημερίδα του σχολείου σας, στο οποίο θα αναφερθείτε στους πιθανούς κινδύνους που διατρέχει η ιδιωτική ζωή των χρηστών του διαδικτύου (300-400 λέξεις) μονάδες 30

---

Επιμέλεια: Εύα Ανδρουλιδάκη

LATINA LINGUA 12H

 

Ο ύπατος Αιμίλιος Παύλος και το σκυλάκι της κόρης του 

 

Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Lucio Aemilio Paulo

consuli iterum

obtigit gerere bellum cum Perse rege.

Ut rediit domum ad vesperum,

filiola eius Tertia,

quae tum erat admodum parvula,

cucurrit ad complexum patris.

Pater dedit osculum filiae

sed animadvertit eam esse tristiculam.

“Quid est mea Tertia?”, inquit,

Cur tristis es?

Quid tibi accidit?”

“Mi pater”, respondit illa,

“Persa periit”.

Perierat enim catellus

eo nomine,

quem puela amabat multum.

Tum pater dixit Tertiae:

“Accipio omen”.

Sic ex fortuito dicto

praesumpsit animo

spem praeclari triumphi.

Στο Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο,

ύπατο για δεύτερη φορά

έτυχε να διεξάγει πόλεμο με το βασιλιά Περσέα.

Μόλις γύρισε σπίτι του κατά το βραδάκι,

η κορούλα του η Τερτία,

η οποία τότε ήταν πάρα πολύ μικρούλα,

έτρεξε στην αγκαλιά του πατέρα (της).

Ο πατέρας έδωσε ένα φιλί στην κόρη (του),

αλλά παρατήρησε ότι ήταν λιγάκι θλιμμένη.

«Τι συμβαίνει, Τέρτιά μου;», είπε.

«Γιατί είσαι θλιμμένη;

Τι σου συνέβη;»

«Πατέρα μου», απάντησε εκείνη,

«o Πέρσης πέθανε».

Είχε πεθάνει πράγματι (ένα) σκυλάκι

με αυτό το όνομα,

το οποίο η κοπέλα αγαπούσε πολύ.

Τότε ο πατέρας είπε στην Τερτία:

«Δέχομαι τον οιωνό».

Έτσι από έναν τυχαίο λόγο

προγεύτηκε νοερά

την ελπίδα (ενός) περίλαμπρου θριάμβου.

ΑΝΑΛΥΣΗ

L.(= Lucio): δοτική ενικ. του ουσ. Lucius, Lucii / Luci (αρσ. β΄ κλ.) = ο Λεύκιος. [Κλητική ενικ.: Luci.]

Aemilio: δοτική ενικ. του ουσ. Aemilius, Aemilii / Aemili (αρσ. β΄ κλ.) = ο Αιμίλιος. [Κλητική ενικ.: Aemili.]

Paulo: δοτική ενικ. του ουσ. Paulus, Pauli (αρσ. β΄ κλ.) = ο Παύλος.

consuli: δοτική ενικ. του ουσ. consul, consulis (αρσ. γ΄ κλ.) = ο ύπατος.

iterum: χρονικό επίρρ. = για δεύτερη φορά.

bellum: αιτιατική ενικ. του ουσ. bellum, belli (ουδ. β΄ κλ.) = ο πόλεμος.

cum: πρόθεση (+ αφαιρετική) = με, εναντίον.

Perse: αφαιρετική ενικ. του ουσ. Perses, Persae (αρσ. α΄ κλ.) = ο Περσέας (ο βασιλιάς της Μακεδονίας). [Αιτιατική ενικ.: Persam & Persen. Κλητική και αφαιρετική ενικ.: Persa & Perse.]

rege: αφαιρετική ενικ. του ουσ. rex, regis (αρσ. γ΄ κλ.) = ο βασιλιάς.

gerere: απαρέμφατο ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. gero, gessi, gestum, gerere (3) = κάνω, διεξάγω.

obtigit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του απρόσωπου ρήμ. obtingit, obtigit, –, obtingere (3) = τυχαίνει, (μου) λαχαίνει ο κλήρος.

ut: χρονικός σύνδεσμος = όταν.

domum: αιτιατική ενικ. του ουσ. domus, domus (θηλ. δ΄ κλ.) = το σπίτι.

ad: πρόθεση (+ αιτιατική) = σε, προς.

vesperum: αιτιατική ενικ. του ουσ. vesper, vesperi (αρσ. β΄ κλ.) = το βραδάκι. [Δεν έχει πληθ. αριθμό.]

rediit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ανώμ. ρήμ. redeo, redi(v)i, reditum, redire = επιστρέφω.

filiola: ονομαστική ενικ. του ουσ. filiola, filiolae (θηλ. α΄ κλ.) = η κορούλα. [Υποκοριστικό του ουσ. filia, filiae (θηλ. α΄ κλ.) = η κόρη.]

eius: γενική ενικ., αρσ. γένους, της δεικτικής (ως επαναληπτικής) αντων. is, ea, id = αυτός, αυτή, αυτό.

Tertia: ονομαστική ενικ. του ουσ. Tertia, Tertiae (θηλ. α΄ κλ.) = η Τερτία.

quae: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, της αναφορικής αντων. qui, quae, quod = ο οποίος, η οποία, το οποίο.

tum: χρονικό επίρρ. = τότε.

erat: γ΄ ενικ. οριστικής παρατατικού του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

admodum: ποσοτικό επίρρ. = πάρα πολύ.

parvula: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. parvulus, –a, –um = μικρούλης. [Υποκοριστικό του επιθ. της β΄ κλ. parvus, –a, –um = μικρός.]

ad: πρόθεση (+ αιτιατική) = σε, προς.

complexum: αιτιατική ενικ. του ουσ. complexus, complexus (αρσ. δ΄ κλ.) = η αγκαλιά.

patris: γενική ενικ. του ουσ. pater, patris (αρσ. γ΄ κλ.) = ο πατέρας. [Γενική πληθ.: patrum.]

cucurrit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ρήμ. curro, cucurri, cursum, currere (3) = τρέχω.

pater: ονομαστική ενικ. του ουσ. pater, patris (αρσ. γ΄ κλ.) = ο πατέρας. [Βλ. παραπάνω.]

filiae: δοτική ενικ. του ουσ. filia, filiae (θηλ. α΄ κλ.) = η κόρη. [Δοτική και αφαιρετική πληθ.: filiis & filiabus.]

osculum: αιτιατική ενικ. του ουσ. osculum, osculi (ουδ. β΄ κλ.) = το φιλί.

dedit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ρήμ. do, dedi, datum, dare (1) = δίνω.

sed: αντιθετικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = αλλά.

animadvertit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ρήμ. animadverto, animadverti, animadversum, animadvertere (3) = παρατηρώ.

eam: αιτιατική ενικ., θηλ. γένους, της δεικτικής (ως επαναληπτικής) αντων. is, ea, id = αυτός, αυτή, αυτό.

esse: απαρέμφατο ενεστώτα του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

tristiculam: αιτιατική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. tristiculus, –a, –um = λίγο θλιμμένος. [Υποκοριστικό του επιθ. της γ΄ κλ. tristis, –is, –e = θλιμμένος.]

quid: ονομαστική ενικ., ουδ. γένους, της ερωτηματικής ουσιαστικής αντων. quis, quis, quid = ποιος, ποια, ποιο / τι.

est: γ΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

inquit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ελλειπτικού ρήμ. Inquam = λέω.

mea: κλητική ενικ., θηλ. γένους, της κτητικής αντων. του α΄ προσ. για έναν κτήτορα meus, mea, meum = ο δικός μου, η δική μου, το δικό μου. [Κλητική ενικ. αρσ. γένους: mi και meus.]

Tertia: κλητική ενικ. του ουσ. Tertia, Tertiae (θηλ. α΄ κλ.) = η Τερτία.

cur: ερωτηματικό επίρρ. (που δηλώνει αιτία) = γιατί.

tristis: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της γ΄ κλ. tristis, –is, –e = θλιμμένος.

es: β΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

quid: ονομαστική ενικ., ουδ. γένους, της ερωτηματικής ουσιαστικής αντων. quis, quis, quid = ποιος, ποια, ποιο / τι.

tibi: δοτική ενικ. της προσωπικής αντων. του β΄ προσ. tu = εσύ.

accidit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του απρόσωπου ρήμ. accidit, accidit, –, accidere (3) = συμβαίνει. [Απαντά και ως προσωπικό: accido, accidi, –, accidere (3).]

mi: κλητική ενικ., αρσ. γένους, της κτητικής αντων. του α΄ προσ. για έναν κτήτορα meus, mea, meum = ο δικός μου, η δική μου, το δικό μου. [Κλητική ενικ. αρσ. γένους: mi & meus.]

pater: κλητική ενικ. του ουσ. pater, patris (αρσ. γ΄ κλ.) = ο πατέρας. [Βλ. παραπάνω.]

respondit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ρήμ. respondeo, respondi, responsum, respondere (2) = απαντώ.

illa: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, της δεικτικής αντων. ille, illa, illud = εκείνος, εκείνη, εκείνο.

Persa: ονομαστική ενικ. του ουσ. Persa, Persae (αρσ. α΄ κλ.) = ο Πέρσης.

periit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ανώμ. ρήμ. pereo, peri(v)i, peritum, perire = χάνομαι, πεθαίνω.

perierat: γ΄ ενικ. οριστικής υπερσυντελίκου ενεργ. φων. του ανώμ. ρήμ. pereo, peri(v)i, peritum, perire = χάνομαι, πεθαίνω.

enim: αιτιολογικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = γιατί· εδώ: πράγματι.

catellus: ονομαστική ενικ. του ουσ. catellus, catelli (αρσ. β΄ κλ.) = το σκυλάκι.

eo: αφαιρετική ενικ., ουδ. γένους, της δεικτικής (ως επαναληπτικής) αντων. is, ea, id = αυτός, αυτή, αυτό.

nomine: αφαιρετική ενικ. του ουσ. nomen, nominis (ουδ. γ΄ κλ.) = το όνομα.

quem: αιτιατική ενικ., αρσ. γένους, της αναφορικής αντων. qui, quae, quod = ο οποίος, η οποία, το οποίο.

puella: ονομαστική ενικ. του ουσ. puella, puellae (θηλ. α΄ κλ.) = η κοπέλα.

multum: επίρρ. θετικού βαθμού = πολύ. [Προέρχεται από το επίθ. της β΄ κλ. multus,

–a, –um = πολύς, του οποίου τα παραθετικά απαντούν κυρίως στον πληθ.:

ΣΥΓΚΡ.: plures, –es, –a. ΥΠΕΡΘ.: plurimi, –ae, –a. Οι βαθμοί του επιρρήματος είναι: ΘΕΤ.: multum. ΣΥΓΚΡ.: plus. ΥΠΕΡΘ.: plurimum.]

amabat: γ΄ ενικ. οριστικής παρατατικού ενεργ. φων. του ρήμ. amo, amavi, amatum, amare (1) = αγαπώ.

tum: χρονικό επίρρ. = τότε.

pater: ονομαστική ενικ. του ουσ. pater, patris (αρσ. γ΄ κλ.) = ο πατέρας. [Βλ. παραπάνω.]

Tertiae: δοτική ενικ. του ουσ. Tertia, Tertiae (θηλ. α΄ κλ.) = η Τερτία.

dixit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ρήμ. dico, dixi, dictum, dicere (3) = λέω. [β΄ πρόσ. ενικού προστακτικής ενεστώτα: dic.]

omen: αιτιατική ενικ. του ουσ. omen, ominis (ουδ. γ΄ κλ.) = ο οιωνός.

accipio: α΄ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. accipio, accepi, acceptum, accipere (3, 15 σε -io) = δέχομαι.

sic: τροπικό επίρρ. = έτσι.

ex: πρόθεση (+ αφαιρετική) = από.

fortuito: αφαιρετική ενικ., ουδ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. fortuitus, –a, –um = τυχαίος.

dicto: αφαιρετική ενικ. του ουσ. dictum, dicti (ουδ. β΄ κλ.) = ο λόγος.

spem: αιτιατική ενικ. του ουσ. spes, spei (θηλ. ε΄ κλ.) = η ελπίδα. [Στον πληθ. αριθμό έχει μόνο ονομαστική, αιτιατική και κλητική: spes.]

praeclari: γενική ενικ., αρσ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. praeclarus, –a, –um = περίλαμπρος.

triumphi: γενική ενικ. του ουσ. triumphus, triumphi (αρσ. β΄ κλ.) = ο θρίαμβος.

animo: αφαιρετική ενικ. του ουσ. animus, animi (αρσ. β΄ κλ.) = η ψυχή.

praesumpsit: γ΄ ενικ. οριστικής παρακειμένου ενεργ. φων. του ρήμ. praesumo, praesumpsi, praesumptum, praesumere (3) = προγεύομαι.

Συγκεντρωτική Παρουσίαση Γραμματικών Τύπων

Ουσιαστικά 

A΄ κλίση

Αρσενικά

Persa, -ae (δεν έχει πληθυντικό)

Perses, -ae (δεν έχει πληθυντικό)

Θηλυκά

filia, -ae

filiola, -ae

puela, -ae

Tertia, -ae (δεν έχει πληθυντικό)

Β΄ κλίση

Αρσενικά

Aemilius, -ii, -i (δεν έχει πληθυντικό)

animus, -i

catellus, -i

Lucius, -ii, -i (δεν έχει πληθυντικό)

Paulus, -ii, -i (δεν έχει πληθυντικό)

triumphus, -i

vesper, vesperi

Ουδέτερα

bellum, -i

dictum, -i

osculum, -i

Γ΄ κλίση

Αρσενικά

consul, consulis

nomen, -inis

omen, -inis

pater, patris

rex, regis

Δ΄ κλίση

Αρσενικά

complexus, -us

domus,- us

Ε΄ κλίση

Θηλυκά

spes, spei

Παραθετικά Επιθέτων 

Β΄Κλίση

Θετικός 

fortuitus, -a, -um

parvulus, -a, -um

praeclarus, -a, -um

tristiculus, -a, -um

Συγκριτικός

——–

——–

——–

——–

Υπερθετικός

——–

——–

——–

——–

Αρχικοί Χρόνοι Ρημάτων

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ	ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ	ΣΟΥΠΙΝΟ	ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ	ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
sum	fui		esse
Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ
amo	amavi	amatum	amare
do	dedi	datum	dare
Β’ ΣΥΖΥΓΙΑ
respondeo	respondi	responsum	respondere
Γ’ ΣΥΖΥΓΙΑ
accido	accidi		accidere
accidit	accidit		accidere	απρόσωπο
accipio	accepi	acceptum	accipere	15 σε – io
animadverto	animadverti	animadversum	animadvertere
curo	cucurri	cursum	curere
dico	dixi	dictum	dicere
gero	gessi	gestum	gerere
inquit				ελλειπτικό
obtingit	obtigit		obtigere	απρόσωπο
praesumο	praesumpsi	praesumptum	praesumere
Δ’ ΣΥΖΥΓΙΑ
pereo	perivi	peritum	perire
redeo	redivi	reditum	redire

Συντακτική Ανάλυση

1. L. Aemilio Paulo consuli iterum bellum cum Perse rege gerere obtigit. Κύρια πρόταση

obtigit: ρήμα, gerere: υποκείμενο, τελικό απαρέμφατο, με υποκείμενο (ενν.) Lucium Aemilium Paulum (ετεροπροσωπία), bellum: αντικείμενο στο gerere, L. Aemilio Paulo: δοτική προσωπική στο obtigit, consuli: παράθεση στο L. Aemilio Paulo, iterum: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο consuli, cum Perse: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της εναντίωσης στο gerere, rege: παράθεση στο Perse.

2. Ut domum ad vesperum rediit. Δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στo cucurrit της εξάρτησής της. Εισάγεται με τον χρονικό σύνδεσμο ut και εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει κάτι το πραγματικό.

rediit: ρήμα, Lucius Aemilius Paulus: (ενν.) υποκείμενο, domum: επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου που δηλώνει κατεύθυνση στο rediit, ad vesperum: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο rediit.

3. filiola eius Tertia ad complexum patris cucurrit. Κύρια πρόταση

cucurrit: ρήμα, filiola: υποκείμενο, eius: γενική κτητική στο filiola, Tertia: επεξήγηση στο filiola, ad complexum: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου που δηλώνει κατεύθυνση στο cucurrit, patris: γενική υποκειμενική στο complexum.

4. quae tum erat admodum parvula. Δευτερεύουσα ονοματική αναφορική επιθετική προσδιοριστική πρόταση, ως επιθετικός προσδιορισμός στο filiola της εξάρτησής της.

erat: ρήμα, quae: υποκείμενο, parvula: κατηγορούμενο στο quae μέσω του erat, admodum: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού στο parvula, tum: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο erat.

5. Pater filiae osculum dedit. Κύρια πρόταση

dedit: ρήμα, Pater: υποκείμενο, osculum: άμεσο αντικείμενο, filiae: έμμεσο αντικείμενο.

6. animadvertit eam esse tristiculam. Κύρια πρόταση

animadvertit: ρήμα, pater: (ενν.) υποκείμενο, esse: αντικείμενο, ειδικό απαρέμφαοτ, με υποκείμενο eam (ετεροπροσωπία), tristiculam: κατηγορούμενο στο eam μέσω του esse.

7. Quid est, mea Tertia? Ευθεία ερώτηση μερικής αγνοίας μονομελής (κύρια πρόταση)

est: ρήμα, Quid: υποκείμενο, Tertia: κλητική προσφώνηση, mea: επιθετικός προσδιορισμός στο Tertia.

8. inquit. Κύρια πρόταση

inquit: ρήμα, pater: (ενν.) υποκείμενο.

9. Cur tristis es? Ευθεία ερώτηση μερικής αγνοίας μονομελής (κύρια πρόταση)

es: ρήμα, tu: (ενν.) υποκείμενο, tristis: κατηγορούμενο στο tu μέσω του es, cur: επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο es.

10. Quid tibi accidit? Ευθεία ερώτηση μερικής αγνοίας μονομελής (κύρια πρόταση)

accidit: ρήμα, Quid: υποκείμενο, tibi: δοτική προσωπική στο accidit.

11. Mi pater, Persa periit: Κύρια πρόταση

periit: ρήμα, Persa: υποκείμενο, pater: κλητική προσφώνηση, Mi: επιθετικός προσδιορισμός στο pater.

12. respondit illa. Κύρια πρόταση

respondit: ρήμα, illa: υποκείμενο.

13. Perierat enim catellus eo nomine. Κύρια πρόταση

Perierat: ρήμα, catellus: υποκείμενο, nomine: αφαιρετική της ιδιότητας στο catellus, eo: επιθετικός προσδιορισμός στο nomine.

14. quem puella multum amabat. Δευτερεύουσα ονοματική αναφορική επιθετική προσδιοριστική πρόταση, ως επιθετικός προσδιορισμός στο catellus της εξάρτησής της.

amabat: ρήμα, puella: υποκείμενο, quem: αντικείμενο, multum: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού στο amabat.

15. Tum pater Tertiae dixit. Κύρια πρόταση

dixit: ρήμα, pater: υποκείμενο, Tertiae: αντικείμενο, Tum: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο dixit.

16. omen accipio. Κύρια πρόταση

accipio: ρήμα, ego: (ενν.) υποκείμενο, omen: αντικείμενο.

17. Sic ex fortuito dicto spem praeclari triumphi animo praesumpsit. Κύρια πρόταση

praesumpsit: ρήμα, pater: (ενν.) υποκείμενο, spem: αντικείμενο, triumphi: γενική αντικειμενική στο spem, praeclari: επιθετικός προσδιορισμός στο triumphi, animo: αφαιρετική του τρόπου στο praesumpsit, ex dicto: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της προέλευσης στο praesumpsit, fortuito: επιθετικός προσδιορισμός στο dicto, Sic: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου στο praesumpsit.