ΕΚΘΕΣΗ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Ειρήνη - Πόλεμος
Οι συνέπειες της ειρήνης
Οι συνέπειες του πολέμου
- Όλοι οι πόλεμοι έχουν ανθρώπινες απώλειες.
- Τα κράτη επενδύουν τα χρήματά τους σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς αποδυναμώνοντας τομείς όπως η υγεία, η παιδεία και το κράτος πρόνοιας.
- Το βιωτικό επίπεδο των πολιτών (ιδιαίτερα όσων βρίσκονται σε αμυντικό πόλεμο) μειώνεται σημαντικά: σχολεία, νοσοκομεία, δημόσια κτίρια καταστρέφονται, οι άνθρωποι βρίσκονται σε διαρκή φόβο, κάθε οικονομική δραστηριότητα παγώνει.
- Τεράστιες είναι και οι ψυχολογικές συνέπειες του πολέμου σε όσους τον βιώνουν. Η απώλεια δικών τους ανθρώπων, η συνεχής έκθεση στον θάνατο και η διάρρηξη της εμπιστοσύνης απέναντι στον συνάνθρωπο αφήνουν μόνιμες πληγές στις ψυχές των αμάχων.
- Πολλοί άνθρωποι γίνονται πρόσφυγες σε άλλες χώρες προκειμένου να σωθούν.
- Οι επιστήμες, οι τέχνες, τα γράμμτα, ο πολιτισμός, περνούν σε δεύτερη μοίρα.
- Πολύ συχνά μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καταστρέφονται.
- Δημιουργουνται έντονες κοινωνικές ανακατατάξεις.
Τα αίτια του πολέμου
Οικονομικά:
- Η επιθυμία ενός κράτους για οικονομική επέκταση εις βάρος ενός άλλου.
- Η προσπάθεια εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενός άλλου κράτους.
- Η ανάκγη διατήρησης ελέγχου σε στρατηγικές περιοχές.
- Η επεκτατική πολιτική κάποιων χωρών.
- Η απελευθέρωση ενός λαού απο κάποιον κατακτητή.
- Η ανάπτυξη επεκτατικών εθνικιστικών ιδεολογιών που προβάλλει την ανάγκη διεύρυνσης του κράτους και κυριαρχίας της φυλής εις βάρος άλλων "κατώτερων" φυλών.
- Ο θρησκευτικός φανατισμός που προτάσσει την κυριαρχία των "πιστών" στους "απίστους".
Τρόποι αποφυγής του πολέμου
- Η ύπαρξη ισχυρών οικονομικών δεσμών ανάμεσα στα κράτη. Όταν τα κράτη συνδέονται με δεσμούς αμοιβαίου κέρδους τότε κυριαρχούν η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια, αντί του ανταγωνισμού.
- Η αμοιβαία συμφωνία για μείωση των εξοπλισμών.
- Η αποτελεσματική διπλωματική παρέμβαση διεθνών οργανισμών για την επίλυση διαφορών ανάμεσα στα κράτη και την επικράτηση της ειρήνης.
- Η επικράτηση των ανθρωπιστικων αξιών της αλληλεγγύης, της αδελφοσύνης και της ειρηνικής συνύπαρξης, μέσα από μια κατάλληλα διαμορφωμένη εκπαιδευτική πολιτική.
Λεξιλόγιο ενότητας
Πόλεμος: Είναι μια κατάσταση ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ κοινωνιών. Γενικά χαρακτηρίζεται από ακραία επιθετικότητα, καταστροφή. και θνησιμότητα, χρησιμοποιώντας τακτικές ή άτακτες στρατιωτικές δυνάμεις.
Θρησκευτικός πόλεμος: Ο θρησκευτικός πόλεμος ή ιερός πόλεμος (λατινικά: bellum sacrum) είναι ένας πόλεμος που προκαλείται ή δικαιολογείται κυρίως από τις διαφορές στη θρησκεία.
Ειρήνη: Αποτελεί τη φυσική κατάσταση στην κοινωνική ζωή του ανθρώπου κατά την οποία οι σχέσεις λειτουργούν αρμονικά και χωρίς βίαιες αντιπαραθέσεις. Επιδιώκεται η διατήρησή της με τη δημιουργία εθίμων που ρυθμίζουν τις αναδυόμενες διαφορές και μέσω της σύναψης συμφωνιών μεταξύ δυο γειτνιαζόντων φυλών.
Διπλωματία: Ονομάζεται η τέχνη και πρακτική της διεξαγωγής διαπραγματεύσεων μεταξύ εκπροσώπων ομάδων ή κρατών.
Εχθροπραξίες: Επιθετική συμπεριφορά που εκδηλώνουν άτομα ή ομάδες με πολύ έντονες αντιθέσεις μεταξύ τους.
ΟΗΕ: Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ή Ηνωμένα Έθνη (Η.Ε.) είναι ένας διεθνής οργανισμός παγκόσμιας εμβέλειας μεταξύ των κρατών του κόσμου με σκοπό τη συνεργασία στο Διεθνές Δίκαιο, την ασφάλεια, την οικονομική ανάπτυξη και την πολιτική ισότητα. Πρόδρομός του θεωρείται η Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ) που αποτέλεσε απαίτηση των Εθνών για τη διεθνή ειρήνη μετά από τις θηριωδίες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ιδρύθηκε το 1945 από τις χώρες που νίκησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αρχικά είχε 51 μέλη. Μετά την προσχώρηση του νεότερου κράτους, του Νοτίου Σουδάν το 2011, ο Ο.Η.Ε. αριθμεί 193 κράτη μέλη, δηλαδή σχεδόν όλα τα διεθνώς αναγνωρισμένα ανεξάρτητα έθνη.
ΝΑΤΟ: Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (αγγλικά: Νοrth Αtlantic Τreaty Οrganizatiοn, NATO), είναι στρατιωτική αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης, που έχει σκοπό την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των χωρών-μελών σε διάφορους τομείς (στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, μορφωτικό), την προώθηση των γεωπολιτικών συμφερόντων και την αποτροπή της ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-μέλους από άλλες. Η συμμαχία αυτή υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 1949 στην Ουάσινγκτον από 12 χώρες της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής (Βέλγιο, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Δανία, Η.Π.Α., Ισλανδία, Ιταλία, Καναδάς, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία). Το 1952 προσχώρησαν στη συμμαχία η Ελλάδα και η Τουρκία και το 1955 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Θρησκευτικός πόλεμος: Ο θρησκευτικός πόλεμος ή ιερός πόλεμος (λατινικά: bellum sacrum) είναι ένας πόλεμος που προκαλείται ή δικαιολογείται κυρίως από τις διαφορές στη θρησκεία.
Ειρήνη: Αποτελεί τη φυσική κατάσταση στην κοινωνική ζωή του ανθρώπου κατά την οποία οι σχέσεις λειτουργούν αρμονικά και χωρίς βίαιες αντιπαραθέσεις. Επιδιώκεται η διατήρησή της με τη δημιουργία εθίμων που ρυθμίζουν τις αναδυόμενες διαφορές και μέσω της σύναψης συμφωνιών μεταξύ δυο γειτνιαζόντων φυλών.
Διπλωματία: Ονομάζεται η τέχνη και πρακτική της διεξαγωγής διαπραγματεύσεων μεταξύ εκπροσώπων ομάδων ή κρατών.
Εχθροπραξίες: Επιθετική συμπεριφορά που εκδηλώνουν άτομα ή ομάδες με πολύ έντονες αντιθέσεις μεταξύ τους.
ΟΗΕ: Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ή Ηνωμένα Έθνη (Η.Ε.) είναι ένας διεθνής οργανισμός παγκόσμιας εμβέλειας μεταξύ των κρατών του κόσμου με σκοπό τη συνεργασία στο Διεθνές Δίκαιο, την ασφάλεια, την οικονομική ανάπτυξη και την πολιτική ισότητα. Πρόδρομός του θεωρείται η Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ) που αποτέλεσε απαίτηση των Εθνών για τη διεθνή ειρήνη μετά από τις θηριωδίες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ιδρύθηκε το 1945 από τις χώρες που νίκησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αρχικά είχε 51 μέλη. Μετά την προσχώρηση του νεότερου κράτους, του Νοτίου Σουδάν το 2011, ο Ο.Η.Ε. αριθμεί 193 κράτη μέλη, δηλαδή σχεδόν όλα τα διεθνώς αναγνωρισμένα ανεξάρτητα έθνη.
ΝΑΤΟ: Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (αγγλικά: Νοrth Αtlantic Τreaty Οrganizatiοn, NATO), είναι στρατιωτική αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης, που έχει σκοπό την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των χωρών-μελών σε διάφορους τομείς (στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, μορφωτικό), την προώθηση των γεωπολιτικών συμφερόντων και την αποτροπή της ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-μέλους από άλλες. Η συμμαχία αυτή υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 1949 στην Ουάσινγκτον από 12 χώρες της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής (Βέλγιο, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Δανία, Η.Π.Α., Ισλανδία, Ιταλία, Καναδάς, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία). Το 1952 προσχώρησαν στη συμμαχία η Ελλάδα και η Τουρκία και το 1955 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Ενδεικτικοί πρόλογοι
Με αναδρομή στο παρελθόν:
Απο την αρχή του πολιτισμού οι άνθρώποι συνειδητοποίησαν ότι για να ευημερήσουν θα πρέπει να συνεργαστούν. Ωστόσο η ιστορία μας είναι γεμάτη περιπτώσεις διακρίσεων, πολέμων, φανατισμού και βίας. Ο στιγματισμός του "διαφορετικού" αποδείχθηκε η πιο εύκολη λύση για τη δικαίωση των εαυτών μας και η πολυπόθητη συνεργασία μεταξύ των λαών πολύ συχνά αντικαταστάθηκε απο αιματηρούς πολέμους. |
Με ιστορία:
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου